Za oknem pejzaż który nas nie zna...

...
Za oknem pejzaż który nas nie zna...
wietrzny...
przygniata drzewa do ziemi
smutne i chłodne harde milczeniem...
płoży mgły polami o jesiennej szacie...

zimowy...
ciepłem łagodnych dźwięków
otula domy...
wnętrzem spokojne
zaprasza do rozmów szeptem
i wspólnym stołem...

deszczowy...
zadumą refleksji mokre ulice
dzwonią do okien uśpionych...
jak kołysanki zapomnianej nuty
niosą muzykę
ponad milczeniem ciszy
ponad naporem słów zawieszonych...

wieczorny...
uśmiechem
nieśmiałym dotykiem
uczuciem...
iskrami złota i kolorami iluminacji
zaprasza do spaceru
głosem i gwarem miasta...

Codziennie patrzymy zza szyby
na obcość każdego miejsca...
mgła otula ciszą i patyną klejnoty serca
a my stoimy uporem na wprost
i na przekór pejzażom tym wszystkim
ja i Twoja w mojej zaciśnięta zaufaniem
i troską ręka... Anita Steciuk