Gasisz mi słońce...

...

Gasisz mi słońce...
i pytasz dlaczego jest mi smutno 

zamykasz mi oczy...
i pytasz dlaczego nie widzę 

wiążesz mi nogi...
i dziwisz się że się potykam

znów widzę lecz milczę…

słowa zaklęte w krzyżówce
głoszą prawdę znaną tylko Tobie

gdy kłamie o nas cały świat...

chcę wstać lecz klęczę

chce iść lecz kroki chwiejne

chce biec lecz słyszę strzał

od wroga w plecy

od przyjaciela w serce

umieram...

nie... żyję to najtrudniejsze
krew znaczy każdy mój ślad
jak Twoje ręce... Anita Steciuk

III miejsce za wiersz konkurs poetycki
 w Świeciu