Anioły nie należą do ludzi...


Anioły nie należą do ludzi…
nieme pełne są smutku i Boga
kiedy dotykam Twoje  ręce
i  wierzę…
tak wierzę  że  pokochasz…
są moje…
zamknięte w złudzenia
i ciszę
w myśli…
o których nikt nie wie
które się boję usłyszeć…
źli ludzie chwytają cię za ramiona
i skrzydła stają się ciężkie i szare…
jak myśli…
gdzieś we mnie jest Twoja modlitwa  niespokojna
i wiara…
że złe sny są po to aby się prześnić… 
Anita Steciuk

Wiersz opublikowany w antologii papieskiej 2018.



Komentarze

Popularne wpisy