A może to przez Ciebie...


A może jednak to przez Ciebie
niosę ten krzyż…
i Ty wbiłeś w niego gwoździe…
świat strąciłeś
i naga stoję
bo nie mam już nic
co jest we mnie godne…
może to Ty tak zabawiłeś się światłem
że jestem jak ślepiec
tylko w mroku błądzę
w Twojej kieszeni 30 srebrników
bo zamieniłeś serce na pieniądze…
czemu gdy upadłam Ty nie podniosłeś
przecież wiedziałeś
że nikt mnie nie obroni
teraz już wszystko
zmieniło się w popiół
nikt tego nie złączy…
gdy wszystko roztrwonisz… Anita Steciuk

Wiersz z antologii papieskiej 2018.



Komentarze

Popularne wpisy