Polną ściężką uciekają marzenia…

…

Polną ścieżką uciekają marzenia…

idąc niosę coraz więcej zmarszczek wiatru

troski które sercem niesione

nie dają odetchnąć…

gdzie jesteś …

znam tu każdy dom

każdą jabłonkę

staw

i rosę

na polnym kamieniu ta sama jaszczurka…

od lat marzy

uganiając się za pająkiem…

Twój uśmiech w mojej pamięci…

ciepły dotyk

pocałunki

i dłonie w których mogłam ukryć

moją radość…

serce co delikatne czasem i przeżyciami sklejone

znów zielone miało pąki…

dzięki Tobie… Anita Steciuk