Dłońmi próbuję dotknąć pejzaż…

…

Dłońmi próbuję dotknąć pejzaż…

który wpada mi przez okno

śpiewem ptaków krzyczysz do mnie

nie rozumiem tych dźwięków

rechotu  żab ich śmiechu ….

trzepotu stóp motylich nade mną

nie rozumiem trzmieli

klekotu szeptów szaleństw…

mówicie do mnie wszyscy

a ja wsłuchuję się w koncert

w którym żyjecie jednocześnie

orkiestra stworzona z natury

gra z każdej strony świata dla mnie…

a ja dla was jestem muszelką…

zapatrzona w naturę której jestem częścią

malutką jak okruszek nicości …
Anita Steciuk