Nie wygonię pająków...

...
Nie wygonię pająków...
które przyszły za Tobą
sercem...
witrażami okien tkają ciszę...
obrazy malują spokojne
rosę wieszają jak diamentów kolię
na pajęczynie wschodzącym słońcem...
siedem moich schodów na każdy dzień tygodnia...
siedem na których jestem
usiądź spokojem ze mną
uśmiechem
zastanowieniem
zadumą
refleksją
bezpieczeństwem...
dotykiem bądź przy mnie
kukułka jak myśli natrętna powtarza wciąż Twoje imię...
los śmieje się z nas znaczoną dając nam kartę
lecz nie wie ze jedno serce jest w nas
dzielone na pół boską ironią i żartem... Anita Steciuk