Milion marzeń...

...
Miliony marzeń nie ubranych w czyny płonie
jak duszy witraże karminem
milion myśli niewypowiedzianych
nie ubranych w słowa
czy to lęk przed jutrem
czy brak wiary w siebie
albo polecenie które każe nam
odpuścić i się podporządkować

zabjają uśmiech te refleksy w oczach co igrały lekko
tylko w duszy coś przeciągle
smykami na skrzypcach
na smutno mi gra
wtóruje szarości libretto

Anita Steciuk