Zabijasz ją...

…

Zabijasz ją

a ona wciąż Tobie ufa

nie wierzy

patrzy jaki to człowiek

ma Twoją twarz…
szarpie się

krzyczy że nie rozumie

myśli to sen nie sen
Ty się śmiejesz

wciąż nie rozumie…
dlaczego o brzasku w jednej sekundzie

padł strzał…

krew znaczy jej poduszkę

i Twoje dłonie
przed wschodem słońca…

został tylko na piasku ślad...
i serce namalowane
jej ręką... Anita Steciuk