Ten mały człowiek nie rozumie troski...

...
Ten mały człowiek nie rozumie troski...
podajesz jemu dłoń
a on się kuli i czeka na pięść
zastygłe w oczach dźwięku lęki...
uciekają skrzydłami jak motyl...
gra dłońmi wiatru na klawiszach
klawesynu...
płochych wietrznych istot...
wrażliwością przemierza przestrzeń
jak niewidomy dotykiem widzi
nie podchodź bo spłoszysz nimfy
jego duszy bezskrzydłe...
znów pobiegnie na wojnę
popatrz tylko zza szyby...
on nie rozumie pokoju
wokół rozkłada zaufania kruche tafle
ale umie wygrać każdą wojnę...
każdy cień psa zna jego czujność
i lęk szczerych dziecięcych oczu...
wciąż pyta dlaczego ja... Anita Steciuk

2018 rok Ireny Sendlerowej. Cykl wierszy poświęcony tej tematyce.