Wietrznie...

Wietrznie...

słońce zostawia spojrzenie na murach

światłem się ślizgając

ptakami przenosi swój dotyk 

pejzaży nie dotykając...

myślami spadają do stawu krople

trącane skrzydłami 

ptaki gubią niepokój drżeniem wiatru chwilami...

czas się zatrzymał 

pomiędzy ziemi dotknięciem...

pół oddechem 

pół spojrzeniem

oczekaniem...

uśmiechem...

dla Ciebie

na Twoje serce... 

Anita Steciuk 

Zdjęcie Monika Luniak