Kto zrozumie w nas chwile...

...
Kto zrozumie w nas chwile...
w których dusza nie śpiewa nutami
kto nie dotykając milczenia
spojrzenie jak troskę zawiesi nad nami...

kto oddechy zmartwione uchwyci...
jak motyle drżące nad światem
co uciekną spłoszone problemem
wraz z niewygodnym tematem...

kto łzy nasze policzy...
i potrzebę smutku wyznania
kto dłonie wyciągnie na wietrze
gdy wszystko w proch się zamienia...

kto wsłucha się w serce...
i tą krew całą w smutku
kto uśmiech przywróci
choćby nawet na moment
choćby nawet na krótko...

kto pod wiatr boso przyjdzie...
pośród ostów kamieni
kto nas z ziemi podniesie
gdy już w dół upadniemy...

kto chociaż jedno słowo zawiesi...
jak flagi nad nami
spojrzy szczerze nam w oczy...
i pójdzie za nami...

kto z nami zostanie...
po kres drogi już będzie
gdy coś w nas w końcu z bezsilności pęknie
kto sklei nas w całość poskleja nam serce...
Anita Steciuk