Taką ścieżką...
...
Taką ścieżkę po której mogli by kroczyć
tacy zwykli jak my
mrużący przed słońcem oczy
tacy prości
zwyczajni cisi
trwający by ujrzał ich Bóg
w zwyczajnym dniu
słowie
prostej myśli
tacy jak my przez innych zwątpieni
ukryci w szarości dnia
w dobrym czynie
wśród życia drzew
krzyku wielkich
żyjący wśród innych cieni
tacy jak my...
z sercem otwartym na świat
naturę
na zwykłych ludzi
idą przez czas
niosąc skrzydła szare
brudne
pełne ran
wierząc w coś
idą z nadzieją
sercami prości jak J. P. II
Taką ścieżkę po której mogli by kroczyć
tacy zwykli jak my
mrużący przed słońcem oczy
tacy prości
zwyczajni cisi
trwający by ujrzał ich Bóg
w zwyczajnym dniu
słowie
prostej myśli
tacy jak my przez innych zwątpieni
ukryci w szarości dnia
w dobrym czynie
wśród życia drzew
krzyku wielkich
żyjący wśród innych cieni
tacy jak my...
z sercem otwartym na świat
naturę
na zwykłych ludzi
idą przez czas
niosąc skrzydła szare
brudne
pełne ran
wierząc w coś
idą z nadzieją
sercami prości jak J. P. II



Komentarze
Prześlij komentarz