...

Sen skleja powieki coraz mocniej kolorami nocy
sny przeciekają przez rzęs firanki
opadają kroplami rosy i ciszą na łąki
snem utkanym z przeźroczystości wiatru
zmywam pozostałości dni
chwil jasne i ciemne smugi
resztki przeżyć
coraz głębiej w noc uciekam oddechem
zasypiając zmęczeniem
pod powiekami przelatują obrazy
zamknięty kadr pragnień
tysiące ujęć
nagie akty myśli
zapadam się snami coraz głębiej w przeszłość
gubiąc po drodze teraźniejszość i rzeczywistość
zanim obudzi mnie chłodny dotyk poranka
otuli moje sny mgłą i cieniem
zrozumiem że nie istniejesz
poza granicami snów
jesteś tylko sennym marzeniem mojej wyobraźni

Anita Steciuk