Chmury nabierają szeptów...

...

Chmury nabierają szeptów deszczu 

rozmywają kształty nieroztropne
niezdecydowaniem 
gubią myśli
stając się czymś innym
za każdym razem jak taniec 
raz są krzykiem mewy
raz myślą
raz wykrzyknikiem
to skrzydłem pchane są wiatru 
rozmywając się wzrokiem
z pejzażu  żywego tworzą obraz
lub przelotną grafikę 
tańcząc marzeniami
biegną jak baletnice
i żadni z nich przyjaciele
i żadne oparcie
i żadni z nich świadkowie nagich sytuacji 
ulotne i mgliste
eteryczne duchy
zapatrzone w przestrzeń
widzą tylko nieba kryształ
chłonąc nieba bezgraniczną ciszę 

Anita Steciuk