A może spadnie na nas deszcz...

...
A może spadnie na nas deszcz...
jak dźwięki klawiszy fortepianu
a może na smykach skrzypiec i ciszy
w duszy emocjami własnymi zagramy...
a może krople tak się zawieszą
jak palce
jak dłonie na klawiaturze drżeniem...
drżeniem przebiją nocy ciszę i zawirują jak nuty
jak płatki róży czerwone sercem...
a może razem tak się wsłuchamy
w etiudę kropli
w ich unisono...
a może tańczyć będziemy w naturze
wśród  kropli deszczu nadzy myślami...
a może w drżeniu własnego serca
w sekund straconych cichym szeleście
gdzieś przystaniemy zatrzymamy zegary...
wśród wrażliwości zostaniemy
zeschniętych liści...
a może wśród kropli deszczu
gdzieś się zgubimy
zostaniemy chwilą myślami sami...
tacy codzienni
tacy zwykli
zadziwieni nad jesieni przystaniemy barwami...  Anita Steciuk