Zostań

 

Zostań 
tam gdzie srebrny wiatr
nasze dłonie szeptem pieśni
tam gdzie dotyk bezgranicznie ciszą trwa
opada ciepłym deszczem

wilgotne włosy oplatają nas zazdrośnie
każdy okruch dotykając siebie ust czerwienią
słońce wschodzi i zachodzi całując ptaki świtu szklane
malowane na błękitu niebie

a my w ciemność tylko ubrani jak te drzewa w listki
smakujemy nagość ciszy
szczęśliwi snem trwamy we własnym świecie
przed wzrokiem zbyt śmiałym ukryci zawistnym 

ciemność ty kroplami rosy iskrząc
pulsujesz zmysłami
zostań jeszcze nie kończ się
ukryj naszą nagość nocą traw szelestem
zwodniczymi mgłami

Anita Steciuk 

                  Zdjęcie Pinterest