Zmierzch zaszeleścił szeptem...

...

Zmierzch zaszeleścił szeptem w ogrodzie...

jeszcze się gubi ptakami w rozmowie

skrzypce złamały dźwiękiem ciszę...

pół słowem... 

w pół słowie...

i tyle w nich bólu co piękna w pieśni

i tyle w nich żalu że serce nie mieści...

jak szkłem rozsypane dnia tajemnice

miliony iskier...  

wśród płaczu smyków

tli się kroplami w deszczu życie... 

Anita Steciuk