Pusto tu...

...
Pusto tu i chyba tak cicho
jakby świat zasnął na dobre
nikt nie podziwia błękitu
kwiatów które są modre...
nikt nie dotyka księżyca
nawet snów obrzeżami
tylko ta cisza usypia i gra wiatru smykami...
nikt nie patrzy na gwiazdy
no chyba że ze smutkiem
że pomału wszystko tracimy
że te chwile i życie za krótkie...
deszcz spada jak cisza smutnymi kroplami
dzwoni miarowo o szyby dotykiem sentymentami...
za wczoraj...
za jutrem...
za każdą chwilą...
że mogło być się zdarzyć
że się jednak wszystko straciło...
z ciężkim oddechem
z troską...
odchodzimy subtelnie
w zapomnienie w mgłę w ciszę
idąc samotnie coraz dalej przed siebie...
Anita Steciuk