Noc drżąc znowu płacze...

...
Noc drżąc znowu płacze
drżeniem wypełnia ziemię
fortepian nocy w klawisze stuka
wciąż deszczem sennie...
noc się unosi mgłami
myślami serca milczeniem
niesie smykami echa
uczuć melodie niezmienne...
czułe bezbronne
ukryte i czyste
jak niezaadresowane w przestrzeni
modlitwy...
jak  niezapisane piórem listy...
i tyle w nich smutku
co w dźwięku skrzypiec ukrytej subtelności
i tyle w nich bólu co w spojrzeniu oczu
gdy serce wypełnione za kimś płacze tęsknotą myśli...   Anita Steciuk