SMUGAMI NIEBA DOTYKASZ TRAW...

...

Smugami nieba dotykasz traw i barwę łanów tworzysz niebieską..
tylko muskasz przelotnie świat łezką deszczu jak malarz płótna swe pędzla kreską...

etiudy w Tobie dźwięków burzy
rozchodzą się falami
tu ptak śpiewa tam nuty gubi zabłąkany puzon
muzyka łączy się igra zmysłami...

wiatr skrzypiec smyka dotyka czule
ustami pieści dźwięk szelestem
dotyka całuje nagich ramion 
zmysłowo pragnień kradnie sercem...

leciutko środek dnia trwa jakby w oczekiwaniu i zawieszeniu...
ciężko zmierzch osiadł przyjrzał się różom z zainteresowaniem i w skupieniu...

ciszę przegonił sonat czar brzegiem stawu żab deklamacją...
klangor żurawi trwa... mami metaforyczny echa ich tan...
kto spojrzał w oczy ten
się zatracił...

przełyka skupieniem wodę na stawie dziki ptak jakby w tęsknocie jakby w zamyśleniu...
gubi uczucia na wietrze czas
nie chce odchodzić... trwać pragnie wiecznie w szuwarów cieniu...

jedną sekundą jednym szelestem
utkany z pajęczyn trwa srebrny sen
ważki igrają w powietrzu z lękiem
świerszcze się stroją przed koncertem we wdzięk...

jeszcze przez chwilę pragną tu trwać...
nierzeczywiście w tym pejzażu
melodii słuchać sercem brać
krople deszczu...
dźwięki natury...
zapachy róży...

wiatru i marzeń...

Anita Steciuk 

          Zdjęcie Leśne Wojaże.