Znów klucze ptaków

Znów klucze ptaków znaczą pejzaż odwrotnością
niebo stęsknione słońca tylko chmurami rani
radosne przebłyski zgaszone zaraz po przebudzeniu
ot rzeczywistość
zakładam obojętność
iluzje opanowanie i idę
staje się cieniem siebie
nic nie nazywając po imieniu
ale czasami kusi by przestać udawać
być sobą
milczę na przekór siebie
nie bez okruszyn żalu

Anita Steciuk