Chodź myślą oczaruj...

Chodź myślą zmysłową oczaruj
dotknij takie struny duszy
co czekają latami na głębie
rozkochaj i szeptem wędruj coraz niżej
tam gdzie z lekka bije wyciszone serce

i w dźwiękach gamy
oddechu srebrnym
zamknij usta drżeniem ciszy
szelestem marzenia rozewrzyj 

podaruj mi nocy niestałość 
a każdą gwiazdę w spojrzeniu zamknij lśniącym
skóry ciepłej brzmienie pieść ponad szuwarami
tam gdzie lustro wody nieskalane dotykiem nieśmiałym i drżącym

zanim noc przeminie i kwartety świerszczy opadną zmęczeniem gorącem
zamknij świt ponad nocy ramionami
ukryj to co powinno zostać
ukryte przed spojrzeniami rosy
i ustami wiatru rozkrzyczanymi
zamknięte

ukryj senne marzenia chwilą
wieko pragnieniom zatrzaśnij 
zgaś zgaś światło księżyca
ponad chmurami
spojrzenia odsuń od nas pejzażem

jakże wymownie ciekawskie

Anita Steciuk