Poezję roztrwaniam latem

Poezję roztrwaniam latem
bo ta zieleń jak nadzieja im głębsza tym piękniejsza
bo te liście są jak płatki drżące lekkie serca
a te krople jak rosa naga zwiewna
twoja kruchość tak subtelna
tak czuła ujmująca uległa
pikanterią wiatru gamy
gdy dotykam ich dłonią
gdy pośrodku dotyku szeptem melodią się spotykamy
tą chwilą kiedy byłeś między nami
ciszą aksamitną miękką
burzą niebem pocałunkiem tym kradzionym
co zapada na dno i tkwi już na zawsze szybszym biciem
wrażliwością drzazgą w sercu

Anita Steciuk 

                      Fot. Pinterest 

Komentarze

Popularne wpisy