Czasem staram się posklejać

Czasem staram się posklejać potargane na strzępy

kartki mojej duszy w jedną całość
delikatnie oplatam wspomnienia pajęczyną
niech milczą
obchodzę je szeptem delikatnie

zanim zaczną krzyczeć w mojej głowie w moim sercu
znów staną się lawiną
bo potem znów płaczę bezgłośnie
tulę do serca to dziecko które nie chce dorosłości
ma pełne wnętrze łez i skargi
sine miejsca których nie umie nic ukryć
złamane skrzydła
jak martwe motyle u stóp ścielą się rosą
są niemym wyrzutem i winą
krzykiem bezsilności w mojej piersi

Anita Steciuk

                  Fot. Pinterest