Tam gdzie igrał wiatr

Tam gdzie igrał wiatr szelestem
został ślad bosych stóp smutek nagich słów
tęsknota deszczu zawieszona na źdźbłach
czysty śmiech echem trwał

oceany chmur błyskawic krzyk
i ta noc kiedy bezsenością szła
nie widziała nic
poza ramionami czułych  roziskrzonych gwiazd

kiedy dotyk tajemnicą chwili magią bezgranicznie trwał

Anita Steciuk 

Zdjęcie własne.