Nie gubisz...

...

Nie gubisz myśli uśmiechem o mnie

nie strącasz niebem gwiazd ni ptaków
przecież zostały nam słowa jeszcze
w dywanach liści w koliach pajęczyn deszczu i wiatru
mgłami okrywasz blade słońce
dłoni tkasz kolorów delikatność
wrażliwa zostaje serca cisza
na Ciebie 

na słowa na dźwięk na światło 
jesteś w szepcie ust tym ostatnim
w dotyku dłoni zakochanym
w zagubionym pocałunku na skroni
w wilgoci oczu w obrazie z łez utkanym 
czas się zatrzymał jak brzmienie
chwili nam zapamiętałych...
przetacza się przez horyzont
tęsknota 
pejzażem nieukołysanym 
i tylko cieniem powiek do Twoich snów
biec pragnieniami znów od drzwi

do progu serca
nadzieja tylko cicho z wiatrem uczuciami  łka
jak ostatnia myśl o tobie na dziś
na jutro znów o tobie świtem pierwsza

Anita Steciuk